The hut of Mrs Mario

Η καλύβα της κυρά-Μαριώς

Αγαπημένες μου φίλες, αγαπημένοι μου φίλοι, σας παραθέτω ένα ποίημά μου, γραμμένο ειδικά για το 12ο Παίζοντας με τις λέξεις που διοργάνωσε με μεγάλη επιτυχία η Μαρία. Ελπίζω να σας αρέσει.

Dear friends, I present you my poem, written especially for the 12th Playing with the words that Maria organised with great success. Hope you like it.

  

H καλύβα της κυρά-Μαριώς Ένα χειμωνιάτικο πρωινό ο Αϊλάν έφθασε στον προορισμό του. Ήταν παιδί, τριών ετών, αλλά τόλμησε να απαιτήσει την ευτυχία. Το σενάριο προέβλεπε την απαρχή μιας καλύτερης ζωής, όχι το τέλος. Ένας ακόμη μετανάστης, ένας πρόσφυγας από τη Συρία, ένας απλός αριθμός ανάμεσα σε τόσους. Η κυρά-Μαριώ είδε απ’ το παραθύρι το παιδί σαν να κοιμάται πλάι στο κύμα. Έβαλε ένα ξύλο στο τζάκι και βγήκε απ’ την φτωχική της καλύβα. Πήγε στη θάλασσα να πάρει το παιδί, να το ζεστάνει, να ρωτήσει πώς βρέθηκε εκεί. Ήταν όμως αργά. Απόμεινε να το κοιτάζει. Άφωνη, παγωμένη, αποκαμωμένη, όπως το σώμα του μικρού της φίλου. Ο Αϊλάν είχε βρει επιτέλους μια πατρίδα.

The hut of Mrs Mario A winter morning, Aylan reached his destination. He was a child of three years, but dared to demand happiness. The scenario predicted the beginning of a better life, not the end. Another immigrant, a refugee from Syria, a simple number among so many. Mrs Mario saw from the window the child as if sleeping beside the wave. She put a wood in the fireplace and came out of her poor hut. She went to the sea to take the child, to warm him up, to ask how he was there. But it was too late. She stayed looking at him. Speechless, frozen, redeemed, as the body of her little friend. Aylan had finally found a homeland.

Αφιερωμένο στον Αϊλάν Κ, που τον Σεπτέμβριο του 2015 δραπέτευσε από το Κομπάνι της Συρίας για την Κω. Τελικός προορισμός του ήταν ο Καναδάς.

Dedicated to Aylan K, who in September of 2015 escaped from Kobani of Syria to Kos. His final destination was Canada.