Ψηλά
Αγαπημένες μου φίλες, αγαπημένοι μου φίλοι, σας παραθέτω ένα ποίημά μου, γραμμένο ειδικά για το 16ο Παίζοντας με τις λέξεις που διοργάνωσε με μεγάλη επιτυχία η Μαρία. Πώς σας φαίνεται;
Dear friends, I present you my poem, written especially for the 16th Playing with the words that Maria organised with great success. What do you think?
Ψηλά
Ο οδοδείκτης
της χαράς μου οδηγούσε στην ανατολή.
Μια
πυκνή ομίχλη όμως με εμπόδιζε να ονειρευτώ.
Κρατούσε
ενέχυρο την ελπίδα μου.
Μόνο
μου όπλο η δημιουργία, η έμπνευση, το πάθος.
Βρήκα
τη δύναμη.
Άνοιξα
τα φτερά μου και πέταξα στο γαλάζιο σου.
Ξέφυγα.
Ένιωσα
το χάδι του ήλιου να με συνεπαίρνει.
Είμαι
πλέον ελεύθερη.
|
High
The guiderost of my joy let me to the east.
But a dense fog kept me from dreaming.
It was keeping my hope as a pledge.
My only weapon was creation, inspiration, passion.
I found the strength.
Opened my wings and fled to your blue.
I got away.
Felt the caress of the sun enchanting me.
Now I am free.
|
Ευχαριστώ την Γεωργία που έδωσε βαθμό στο ποίημά μου.