Σάββατο 28 Μαρτίου 2020

Mist

Ομίχλη

Αγαπημένες μου φίλες, αγαπημένοι μου φίλοι, σας παραθέτω ένα κείμενό μου/κεφάλαιο στο διαδικτυακό δρώμενο Μια ιστορία από στιχάκια που διοργανώνει με μεγάλη επιτυχία η Κατερίνα. Πώς σας φαίνεται;

Dear friends, I present you my text/chapter in the blog action A story from lyrics that Katerina organises with great success. What do you think?



Φωτογραφία από τη Λίμνη Δόξα
Photo taken in Doxa Lake


Link parties:



Ομίχλη



Ο Άλκης, από τη θέση του οδηγού, άπλωσε το χέρι και έπιασε το τηλέφωνο. Ήταν ο Αυγερινός. Τι ήθελε από εκείνον;

- Άλκη, έρχεται ο οδηγός μου να πάρει το Δημήτρη. Φρόντισε να τον απασχολήσεις μη φύγει. Έχουμε ζητήματα να λύσουμε οι δυο μας.

- Μα εγώ… ψέλλισε.
- Τι εσύ; Ξεχνάς πόσο μπλεγμένος είσαι σε όλο αυτό; Ο Αστεριάδης ναι, την καταδίωκε με το κόκκινο αυτοκίνητο. Εσύ όμως δεν ήσουν που έκοψες τα φρένα εκείνο το βράδυ; Εσύ δεν ήσουν που βρέθηκες ξαφνικά μπροστά της σε κείνη ακριβώς την επικίνδυνη στροφή πάνω από το γκρεμό;
- Δεν είχα άλλη επιλογή. Δεν μου είχες αφήσει περιθώρια. Με απειλούσες. Θα φανέρωνες το μυστικό. Δεν πρέπει να μαθευτεί πόσο ερωτευμένος ήμουν με την Ερατώ. Δεν ήταν ευτυχισμένη πλάι στο Δημήτρη. Πόσο έλιωνα όταν την έβλεπα κλεισμένη στο χρυσό της κλουβί. Όμως κανείς δεν πρέπει να μάθει για το μωρό, την Κλειώ…
- Αρκετά, τον διέκοψε ο Αυγερινός. Οι τηλεφωνικές κλήσεις δεν είναι ασφαλείς. Θα πούμε περισσότερα από κοντά. Να έχεις το νου σου. Θα σε ξαναπάρω σύντομα.

Ο Αυγερινός έκλεισε το τηλέφωνο απότομα. Ο Άλκης έκανε το αυτοκίνητο δεξιά και έσβησε τη μηχανή. Για μια στιγμή πέρασαν απ’ τη σκέψη του οι απειλές που είχε δεχθεί, τα τραγικά του διλήμματα και η ακόμη σκληρότερη απόφασή του να υποκύψει στον εκβιασμό. Είχε μετανιώσει, μισούσε τον εαυτό του που φάνηκε αδύναμος όταν έπρεπε. Συνειδητοποίησε ότι είχε πια περάσει τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο θύμα και το θύτη. Και όσο και αν δεν ήθελε να το πιστέψει, όσο δύσκολο και αν ήταν να το αποδεχτεί, είχε πλέον υιοθετήσει το ρόλο το θύτη. Μονολογούσε: Πάνω στα δυο χέρια σου λιώνω, ένα στίχο σκοτώνω, πάρε με μαζί σου. Είσαι πολύ κοντά, είσαι πολύ μακριά… Φοβάμαι, φοβάμαι, φοβάμαι… (1).

Δυο δάκρυα κύλησαν από τα μάτια του. Δάκρυα που θα μετατρέπονταν σε χείμαρρο αν δεν αντηχούσαν ακόμη στη σκέψη του τα λόγια του Αυγερινού: «Φρόντισε να απασχολήσεις το Δημήτρη». Έπρεπε να συνέλθει, να ανασκουμπωθεί και να πάει γρήγορα σπίτι. Όσο μακριά και αν έμενε τόσα χρόνια από το Δημήτρη, όσο και αν απέφευγε να τον κοιτάξει στα μάτια, όσο ένοχος και αν ένιωθε, όσο απότομα και αν είχε φύγει από εκείνη την παρτίδα σκάκι που έληξε πριν καν αρχίσει, έπρεπε να επιστρέψει. Είχε έρθει πια ο καιρός να αντιμετωπίσει ό,τι τον φόβιζε, ό,τι τον έκανε να ντρέπεται, να αναμετρηθεί επιτέλους με τον ίδιο του τον εαυτό.

Γύρισε το κλειδί στη μηχανή και άρχισε να οδηγεί σα χαμένος. Το γκρίζο του αυτοκίνητο μόλις που διακρινόταν στην ομίχλη. Δεν οδήγησε ξανά τη μηχανή του από εκείνη τη νύχτα. Την είχε αφήσει ανέπαφη, τρακαρισμένη, σε ασφαλές μέρος. Απειλές, εκβιασμοί, διλήμματα, έρωτας, τύψεις, όλα ήταν εδώ, μπροστά του. Οι σκέψεις του γίνονταν λέξεις: Έλα και κόψε με στα δυο με μια ματιά μαχαίρι ματωμένο, δύο φορές να σ’ αγαπώ και δυο ζωές για να σε περιμένω (2). Όμως ο εντολέας του ήταν σαφής. Έπρεπε να φτάσει σπίτι, να απασχολήσει το Δημήτρη μέχρι να καταφτάσει ο οδηγός του Αυγερινού. Πάτησε ακόμη περισσότερο το γκάζι υπακούοντας ξανά στις οδηγίες του.

Και τότε ο δρόμος άρχισε να παίρνει μορφή. Μέσα από το γκρίζο του μια γυναικεία, αέρινη, μορφή, ή μήπως δύο; Ένιωθε τα γαλανά μάτια της Ερατώ να του χαμογελούν τρυφερά, με καλοσύνη, σαν να τον συγχωρούν, να δικαιολογούν την αδυναμία του. Πώς να εναντιωνόταν στον Αυγερινό; Ποιος θα τολμούσε; Ένας γνώριμος ψίθυρος στ’ αυτιά του. Μια γυναικεία φωνή: Όταν ζητάς τον άνθρωπό σου θα είμαι κάπου εκεί κοντά, ο φύλακας ο άγγελός σου (3). Ο Άλκης άρχισε να τραγουδά με τρεμάμενη φωνή: Πες του πως κάποιος μια φορά αληθινά σ’ είχε αγαπήσει (3).

Και ύστερα άλλη μία φωνή: Όταν θα νιώθεις μοναξιά, όταν το σπίτι θα’ ναι άδειο, θα’ χεις εμένα συντροφιά και θα σου δίνω εγώ κουράγιο (3). Κι όμως, η δεύτερη αυτή φωνή, όσο κι αν έμοιαζε της Ερατούς, δεν ήταν εκείνης. Ποια ήταν; Μήπως η Θάλεια; Μα αυτό φάνταζε παράξενο, απίθανο, εξωπραγματικό. Ποτέ δεν είχε καταλάβει τον κρυφό έρωτα που έτρεφε για εκείνον. Είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό; Μπα, μάλλον όχι. Ή μήπως ναι; Και αν ναι, μήπως τελικά ο Αυγερινός ενεργούσε κατ’ εντολή της Θάλειας; Ή τελικά η Θάλεια είναι αμέτοχη σε αυτή την πλεκτάνη; Μα η Θάλεια αγαπούσε την αδερφή της. Έτσι δείχνει τουλάχιστον, έτσι λέει. Να προσποιείται; Μα τότε γιατί να θέλει να κάνει το Δημήτρη να υποφέρει; Για να καλύψει τα ίχνη της; Δεν το χωρά ο νους! Ή μήπως όλα αυτά είναι ανυπόστατες σκέψεις και υποφέρει πραγματικά από την απουσία της;

Σκέψεις θολές, διάσπαρτες, βασανιστικές που δεν έλεγαν να σωπάσουν. Ο ψίθυρος ολοένα μεγάλωνε. Γινόταν πλέον εκκωφαντικός: Μονάχα εσύ να’ σαι καλά, μη δω στα μάτια σου ούτε δάκρυ, μπορεί να ζούμε χωριστά, μα τότε ζήσαμε μια αγάπη (3).
- Ερατώ μη, σταμάτα, φώναξε δυνατά με έναν πνιγηρό λυγμό που εκλιπαρούσε: Ό,τι κι αν γίνει ένα να λες πως μ’ αγαπάς χίλιες φορές, κι εγώ… εσένα (4).
Η μια φωνή να εναλλάσσεται με την άλλη: Όταν μαυρίζει ο ουρανός, όταν παγώνει η αγκαλιά σου κι όταν σε πνίγει ένας λυγμός εγώ θα έρχομαι κοντά σου (3).
- Θάλεια, όχι, όχι. Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό. Δεν μπορεί. Σας παρακαλώ, σταματήστε τώρα. Δεν αντέχω αυτή την τιμωρία. Μη με κάνετε να υποφέρω άλλο. Τι θέλετε πια από μένα; Πληρώνω ακόμη για εκείνη τη νύχτα, πλήρωσα… Κι έπειτα μέτρησα πάλι για να δω αν ειν’ τα λάθη μου εδώ και δεν έλειπε κανένα (4). Μη…

Ο Άλκης πάτησε το γκάζι με όση δύναμη είχε. Προσπαθούσε να ξεφύγει από τις φωνές. Να δραπετεύσει από τα αερικά και τις ερινύες που του έγνεφαν. Είχε μια αποστολή να εκτελέσει. Έπρεπε να φτάσει σπίτι το συντομότερο δυνατόν. Να κρυφτεί μέσα στους τέσσερις τοίχους, να νιώσει προστατευμένος, ασφαλής και να κρατήσει το Δημήτρη απασχολημένο μέχρι να φτάσει ο Αστεριάδης.

Η ομίχλη γινόταν ολοένα και πιο πυκνή στο στενό δρόμο που ακολουθούσε. Τελευταία στιγμή είδε το πράσινο φορτηγό μπροστά του. Ο οδηγός δεν μπορούσε να διακρίνει από μακριά το γκρίζο αυτοκίνητο που έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Τα φρένα ούρλιαξαν και οι ρόδες από τα λάστιχα άφησαν τα αποτυπώματά τους στο οδόστρωμα…

(1) Φοβάμαι
Μουσική: Γιώργος Παπαποστόλου
Στίχοι: Γιώργος Παρώδης
Ερμηνεία: Μπλε

(2) Έλα και κόψε με στα δυο
Μουσική: Χριστόφορος Γερμενής
Στίχοι: Γιάννης Κότσιρας, Βασίλης Μακριμίχαλος
Ερμηνεία: Γιάννης Κότσιρας

(3) Φύλακας άγγελος
Μουσική: Αντώνης Μιτζέλος
Στίχοι: Ελένη Ζιώγα
Ερμηνεία: Γιάννης Κότσιρας

(4) Μέτρησα
Μουσική/Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης
Ερμηνεία: Ελευθερία Αρβανιτάκη



Please use the translate button
to read my text in your language.




47 σχόλια:

  1. Συγκλονιστικό , με καθήλωσες φίλη μου , απίστευτη πλοκή , καθαρή γραφή , τα τραγούδια λατρεμένα . Οι στίχοι πλέκονται μοναδικά με τα πρόσωπα - ερινύες που καταδιώκουν τον Αλκή και θολώνουν το μυαλό του , η ομίχλη αφήνει την υγρή μυρωδιά της την ώρα της ανάγνωσης . Καινούρια δεδομένα η μικρή Κλειω , ο Αστεριαδης και παράλληλα οι γνωστοί άγνωστοι . Επίσης πρέπει να σου πω , πως και εγώ τον Αυγερινό είχα στο μυαλό μου για το τηλεφώνημα , είχα ξεχάσει να γράψω ότι πλέον είχε αποσύρει την μηχανή την στιγμή που έμπαινε στο αυτοκίνητο για να ξεκινήσει . Συγχαρητήρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ουάου!
    Πόσο μοναδικά έδεσες του στίχους κατ'εξακολούθηση κιόλας...!
    Και από πολύ αγαπημένα τραγούδια.

    Μπράβο σου Mia μου σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για την συμμετοχή και την συνεργασία!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ ευχαριστώ για την ευκαιρία να συνδράμω σε ένα συλλογικό έργο, Κατερίνα μου.

      Διαγραφή
  3. Γροθιά στο στομάχι η συνέχεια του διηγήματός μας με το δικό σου κεφάλαιο. Ο Άλκης λοιπόν είναι μπλεγμένος και πολύ μάλιστα. Φονιάς; Και μάλιστα της γυναίκας που δηλώνει ότι αγαπούσε; Ε ναι γροθιά δυνατή αυτό.
    Και ένα παιδί; Η Κλειώ -άλλη μια μούσα ε;-που το ξέρει ο Αυγερινός αλλά κανείς άλλος; Δεύτερη γροθιά για το τι σημαίνει, ένας μαφιόζος να ξέρει τα ενδόμυχα του Άλκη.
    Ποιανού είναι το παιδί άραγε; Αποκλείεται της Ερατούς γιατί πώς έκρυψε τόσους μήνες εγκυμοσύνης; Εκτός αν οι επόμενες βρουν τρόπο...
    Ώστε ο Άλκης έκοψε τα φρένα...Αυτό θα πρέπει να απαντηθεί από τους επόμενους μια και κατηγορηματικά δεν βρέθηκε δολιοφθορά στο αυτοκίνητο της Ερατούς Αρα τι να γινε;
    Και μάθαμε ότι η Θάλεια ήταν ερωτευμένη με τον Άλκη, σωστά; Άλλη μια γροθιά...
    Αλλά δεν μάθαμε ακόμη γιατί ο Αυγερινός ήθελε να δολοφονηθεί η Ερατώ.
    Μας ταρακούνησες γερά μια και έδωσες απαντήσεις σε τόσα θέματα αλλά και συγχρόνως άφησες ερωτήματα πολλά.
    Η σκηνή που οδηγεί ο Άλκης και οι ψευδαισθήσεις του ή οι Ερινύες με τη φωνή της Θάλειας και της Ερατούς είναι υπέροχη. Συγκλονιστική
    Και τα τραγούδια επίσης
    Πόσο ταίριαξες τους στίχους μέσα στο κείμενο! Φοβερή δουλειά!
    Μπράβο Μία μου
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου,
      Το μωρό πιθανόν να είναι της Ερατούς πριν από το γάμο της με το Δημήτρη. Αυτό όμως, αν ισχύει, θα το μάθουμε σε επόμενα κεφάλαια.
      Τα φρένα πιθανόν να κόπηκαν περίτεχνα και οι εμπειρογνώμονες να μη μπόρεσαν να το ανακαλύψουν. Ή πιθανόν να είχαν "λαδωθεί" από τον Αυγερινό (αν αυτός κινούσε τα νήματα μόνος του ή ενεργούσε κατ' εντολή της Θάλειας). Ή πιθανόν ο Αυγερινός να ζήτησε μεν από τον Άλκη να κόψει τα φρένα αλλά εκείνος να μην το έκανε. Αλλά από τη μια ο Αστεριάδης που καταδίωκε την Ερατώ και από την άλλη ο Άλκης που με τη μηχανή του "πετάχτηκε" μπροστά της στη στενή στροφή οδήγησαν στο δυστύχημα. Τι ακριβώς έχει τελικά συμβεί, θα το μάθουμε σε επόμενα κεφάλαια.
      Το γιατί η Ερατώ έπρεπε να βγει από τη μέση, θα το μάθουμε επίσης σε επόμενα κεφάλαια.
      Είμαι βέβαιη ότι με τη συνδρομή της μπλογκοπαρέας, θα διαβάσουμε ένα υπέροχο βιβλίο, γεμάτο πλοκή και ανατροπές.
      Σε φιλώ.

      Διαγραφή
    2. Λοιπόν για να μην μπερδευτούν και οι επόμενοι λέω...το μωρό δεν μπορεί να είναι της Ερατούς πριν το γάμο της με το Δημήτρη.5 Χρόνια έχουν περάσει από το ατύχημα(πλέον δεν μιλάμε για μωρό ) δεύτερον, δεν άφησε να εννοηθεί ο Γιάννης ότι ήταν φρεσκοπαντρεμένοι η Ερατώ με το Δημήτρη. 37 ήταν η Ερατώ όταν έγινε το ατύχημα. Αρα οι ηλικίες τους προϊδεάζουν για κάποια χρόνια γάμου.Πόσο πρίν το γαμο να το έκανε; Μιλάμε για παιδάκι που μπαίνει στην εφηβία;
      Τώρα για τα φρένα, λίγο ακραίες οι δυο πρώτες θέσεις μου φαίνονται, λίγο απίθανες. Όπως το δουν οι επόμενοι και το δικαιολογήσουν. Θα δούμε.
      Ναι και εγώ είμαι βέβαιη οτι θα διαβάσουμε ένα όμορφο μυθιστόρημα
      Σε φιλώ

      Διαγραφή
    3. Άννα μου,
      Το πόσα χρόνια γάμου είχαν η Ερατώ και ο Δημήτρης δεν το γνωρίζουμε ακόμη.
      Και ναι, συμφωνώ ότι η Κλειώ είναι μωρό, άρα η Ερατώ δεν φαίνεται να είναι η μητέρα. Ποιά όμως είναι η μητέρα του? Μήπως αυτό το μωρό σχετίζεται με εκείνο το μωρό που διαβάσαμε στον τελευταία πρόταση του κεφαλαίου της Μαρίνας "Σπασμένη πυξίδα"? Θα το μάθουμε στη συνέχεια.
      Το ίδιο ισχύει και για τα φρένα. Περιμένω να δω τι γραφεί στη συνέχεια. Κάποιες φορές ακόμη και τα ακραία σενάρια είναι βγαλμένα μέσα από τη ζωή.
      Περιμένω με αγωνία να διαβάσω τη συνέχεια της ιστορίας μας.
      Πολλά φιλιά, φίλη μου.

      Διαγραφή
    4. Ξέχασα να πω: Πολύ θέλω να μάθω αν τελικά υπήρξε τρακάρισμα ή αν αποφεύχθηκε τελευταία στιγμή! Φιλάκια!

      Διαγραφή
    5. Και αν δεν ήταν η Ερατω στο αυτοκίνητο που σκοτώθηκε και είχε πάρει την θέση της η Θαλεια και το μωρό ήταν της Ερατους με κάποιον άλλο , δηλαδή να θυσιάστηκε η Θαλεια και αυτήν να κυνήγαγε ο Αυγερινός και αν το παιδί είναι του Αυγερινού , και αν υπάρχει και Τρίτη αδελφή θα το αποφασίσουν οι επόμενοι έχω μεγάλη αγωνία . Λες Μια μου να την γλυτώσει πάλι ο Άλκης ;;;;;;;;;

      Διαγραφή
    6. Ακριβώς, Κάτια μου. Δεν μάθαμε ποτέ το όνομα της επιβάτιδας του αυτοκινήτου. Μόνον ότι είχε γαλάζια μάτια. Περιμένω κι εγώ να δω πώς θα εξελιχθεί η ιστορία. Η ύπαρξη τρίτης αδελφής είναι μια σκέψη που έκανα κι εγώ. Το μωρό θα μπορούσε να είναι οποιουδήποτε αποφασίσουν οι γράφοντες τα επόμενα κεφάλαια. Όσο για τον Άλκη, πιθανόν το τρακάρισμα να αποφεύχθηκε (ίσως λοιπόν βγήκε σώος από αυτό, ίσως όμως το αυτοκίνητο να ξέφυγε από την πορεία του), πιθανόν να γλύτωσε τραυματισμένος ή ακόμη και να σκοτώθηκε. Δεν έχω σκεφτεί πώς θα συνέχιζα εγώ την πλοκή, περιμένω απλά να δω πώς θα εκτυλιχθεί μέσα από την πένα των επόμενων. Πολλά φιλιά, φίλη μου.

      Διαγραφή
    7. Βρε κορίτσια το ξεχάσαμε αυτό. Ναι μπορεί να μην ήταν η Ερατώ στο αυτοκίνητο. Και είδαμε μια γυναίκα σε ένα λευκό σπίτι με ένα παιδί...ποια να είναι; Και πώς μπλέχτηκε ο Άλκης σε υποθέσεις του Δημήτρη; Πω πω πω πολλά έχουν οι επόμενοι να απαντήσουν, να τουμπάρουν την ιστορία αν θέλουν, να βάλουν νέα πρόσωπα...Εξαιρετικά εκτυλίσσεται,ναι;

      Διαγραφή
    8. Άννα μου, αυτό ακριβώς σκέφτομαι κι εγώ. Ποτέ δεν μάθαμε ποια ήταν σε εκείνο το αυτοκίνητο. Και μέχρι τώρα η γυναίκα στο λευκό σπίτι με το παιδί δεν έχει αποκαλυφθεί. Ούτε ποιο ήταν το μωρό στο κοιμητήριο που ανέφερε η Μαρία. Η πλοκή καλά κρατεί! Και ναι, η ιστορία μας προχωρά υπέροχα! Υλικό υπάρχει πολύ, μένει να γίνουν οι συνδέσεις και να προχωρήσει ακόμη περισσότερο η πλοκή. Είμαι βέβαιη ότι η ιστορία μας θα πάει για... όσκαρ! Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
    9. αχ αχ πόσες φιτιλιές βάζετε!!
      κρατιέμαι να μην εξωτερικεύσω όλα τα πιθανά σενάρια,
      δεν μου επιτρέπεται σαν οικοδέσποινα! ;-)

      Διαγραφή
    10. Πράγματι, Κατερίνα μου. Η συνέχεια της ιστορίας φαίνεται να είναι συγκλονιστική. Πολλά φιλιά.

      Διαγραφή
  4. Mia; Quién era Thalia? Y ¿Qué Sucedió con Alkis Murió? Muy interesante historia !!
    Besotes abrazos Inmensos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Hola, Anaisa. Estoy muy feliz que has leido mi texto.
      Thallia era la hermana de Erato.
      Alkis apretó los frenos. So sabemos tambien si ocurrió el accidente o no.
      Mi texto es un capítulo de un libro que escriben 14 bloggers griegos/griegas.
      Entonces, la historia continue con un altro/un' altra blogger.
      Besos, querida amiga.

      Διαγραφή
    2. Correccion: No sabemos tambien si ocurrió el accidente o no.
      Besos, amiga.

      Διαγραφή
  5. Το διάβασα με απόλυτη ηρεμία. Αργά τη νύχτα. Το συνέδεσα και με τα προηγούμενα. Ξέρετε ότι τα ενοποιώ σε ένα κείμενο ως κεφάλαια για να έχω το σύνολο.
    Μία μου ας ξεκινήσω μαζί σου με τον πλούτο των στίχων σου. Αξίζει να τον σημειώσουμε καθώς έβαλες στο κεφάλαιο αρκετούς και μπόρεσες να τους εντάξεις στη ροή του κειμένου και της αφήγησής σου.
    Όσον αφορά τώρα την πλοκή. είμαστε στο 6ο κεφάλαιο. Περίπου στη μέση δηλαδή; Ακόμα η πλοκή κορυφώνεται.
    Έχουμε εδώ ειδήσεις σοκ όπως έχουν πει και οι προηγούμενοι.
    Ο Άλκης εργαλείο του υποκόσμου δηλαδή του Αυγερινού ο οποίος τον εκβιάζει κατ΄εξακολούθηση και φτάνει στο σημείο να τον μετατρέψει σε δολιοφθορέα και δολοφόνο της γυναίκας που αγαπούσε σε μια "παράνομη" αγάπη.
    Βλέπουμε δηλαδή ότι ο Αυγερινός είναι αυτός που σχεδιάζει την δολοφονία της Ερατούς και την εκτελεί ο Άλκης.
    Τα κίνητρα του φόνου έχουν αφήσει να εννοηθούν τα προηγούμενα κεφάλαια με την νομική σχέση του Δημήτρη με τον Αυγερινό. Δικηγόρος-πελάτης και εκδίκηση του τελευταίου.
    Στέκομαι στην σκηνή των ονειρικών παραισθήσεων του Άλκη με τις δύο γυναικείες μορφές να συμπλέκονται θανάσιμα μέσα του με τελικό αποτέλεσμα; τι; ένα ατύχημα με έκβαση ποια;
    Η σκηνή σου εδώ Μία μου είναι εξαιρετική! δοσμένη σε εκπληκτική υπέροχη εικόνα που την στήνεις ρεαλιστικά και σωστά.
    Γίνεται όλο και πιο περίπλοκο, πιο δυνατό παιδιά.
    Μία μου μπράβο για τη δουλειά και την αγάπη που έδειξες στο κεφάλαιό σου.
    Προχωράμε παρακάτω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλησπέρα Μία μου κι από εμένα. Μόλις τελείωσα το διάβασμα ενός πραγματικά καλογραμμένου κεφαλαίου που όπως προείπαν, οι στίχοι των τραγουδιών δένουν αρμονικά με την αφήγηση σου.
    Φοβερά ζωντανή η περιγραφή σου πάρα πολύ ωραία και μπράβο σου.Θα συμφωνήσω πως η πλοκή κορυφώνεται, τα ερωτήματα πολλά, αλλά νομίζω κατά την ταπεινή μου γνώμη, πως σε κάποια σημεία υπάρχουν κενά που για μένα δύσκολα καλύπτονται ή ερμηνεύονται. Ένα από αυτά η δολιοφθορά στο αυτοκίνητο που έχει αναφερθεί πολλάκις πως δεν έχει διαπιστωθεί. Θα πρέπει επίσης να πω πως δεν υπάρχει αριστοτεχνικό κόψιμο φρένων που να μην γίνει αντιληπτό. Υπάρχει για μένα και το θέμα του παιδιού όπως και ο ρόλος της Θάλειας. Ένα παιδί από το παρελθόν δεν κρύβεται και για μένα είναι ξεκάθαρο ότι ο Δημήτρης και η Ερατώ είναι αρκετά χρόνια παντρεμένοι. Γιατί αν ήταν λίγα δεν θα αναφερόταν σε προηγούμενα κεφάλαια πως δεν την άφησε να πραγματοποιήσει τα όνειρα της. Θα ήταν ήδη φτασμένη αν την γνώριζε λίγα χρόνια πριν. Επίσης ποια είναι η γυναίκα και ποιο το μικρό παιδί στο άσπρο σπίτι που βλέπει στη θάλασσα; Έχω περιέργεια να δω πως θα τα πλάσουν οι υπόλοιποι.Περιμένω εναγωνίως τη συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαίρη μου, είμαι βέβαιη ότι οι επόμενοι θα καλύψουν τα κενά. Ο Αυγερινός ζήτησε μεν από τον Άλκη να κόψει τα φρένα. Εκείνος όμως το έκανε; Το μόνο σίγουρο είναι ότι πετάχτηκε μπροστά στο αυτοκίνητο με τη μηχανή του, τίποτε άλλο. Θα μάθουμε λοιπόν στη συνέχεια αν ο Άλκης παράκουσε τη συγκεκριμένη εντολή (κόψιμο φρένων) και απλά εκτέλεσε την δεύτερη (να πεταχτεί με τη μηχανή στη συγκεκριμένη στροφή). Όσο για το πόσα χρόνια ήταν παντρεμένοι Δημήτρης και Θάλεια αφενός δεν το γνωρίζουμε και αφετέρου υπάρχει η πιθανότητα να μην άφηναν οι γονείς της την Ερατώ να γίνει πιανίστρια, να ήταν συνεπώς εγκλωβισμένη και εκεί, και όταν παντρεύτηκε και θέλησε να ανοίξει τα φτερά της να μην της επετράπη. Αυτά είναι απλές σκέψεις, θα δώσουν απαντήσεις οι επόμενοι. Γι' αυτό άλλωστε αιωρούνται τα θέματα, για να συνεχιστεί η πλοκή της ιστορίας με όποιον τρόπο θελήσουν οι επόμενοι. Για το δε παιδί από το παρελθόν, η περίπτωση να έχει δοθεί για υιοθεσία μπορεί να δικαιολογήσει το πώς το παιδί αυτό μπορεί να κρύβεται. Περιμένω κι εγώ με αγωνία τη συνέχεια της ιστορίας. Πολλά φιλιά, φίλη μου.

      Διαγραφή
  7. A beautiful atmospheric photo, in keeping with our autumnal weather here in the Southern Hemisphere.
    Thank you for taking part in the "My Sunday Best" meme.
    Ωραίο κείμενο, μπορεί να σταθεί και σαν ένα αυτοτελές μικρο-διήγημα! Τους στίχους τους καταχώρησες με μεγάλη επιτυχία στο κείμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δεν την περίμενα αυτή την εξέλιξη. Με ξάφνιασε ευχάριστα. Με γέμισε εικόνες και προβληματισμούς. Ανήκω σ’ αυτούς που καλούνται να βρουν απαντήσεις στις ερωτήσεις, οπότε υπάρχει μια επιπλέον δόση αγωνίας για την εξέλιξη της ιστορίας.
    Διαβάζοντας το κεφάλαιο σκέφτομαι πως ίσως να μην υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι, αλλά άνθρωποι με καλές και κακές στιγμές. Ο Άλκης, βαθιά ερωτευμένος με την Ερατώ, υπό το βάρος μιας απειλής, σκέφτεται να σκοτώσει τη γυναίκα του πόθου του. Και ίσως έτσι να εξαφανίσει αυτό που τον βασανίζει στη σχέση του με τον Δημήτρη – την απιστία σε βάρος του αδελφικού του φίλου. Η Ερατώ, γλυκιά και μελαγχολική, φαίνεται να ταλαντεύονταν μεταξύ δύο αντρών. Και η Θάλεια, σαν να ήθελε ό,τι είχε η αδελφή της. Τώρα που εκείνη δεν υπάρχει, δεν μπορεί να πάρει, έστω και για λίγο, τη θέση της στην καρδιά του Δημήτρη και του Άλκη.
    Σύνδεση με τα προηγούμενα: Ο Δημήτρης, γιατί να μισεί την Θάλεια; Δεν αδιαφορεί, νιώθει κάτι ακραίο αλλά δυνατό για εκείνη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ, Τζοάννα μου. Πράγματι πολλά ερωτήματα αναζητούν λύσεις. Σε φιλώ.

      Διαγραφή
  9. Μαρία μου συγχαρητήρια πολύ καλογραμμένη η συνέχεια που έδωσες και την έπλεξες με ωραίο τρόπο με τους στίχους.
    Τώρα όσον αφορά την πλοκή έγινε ακόμα πιο περίπλοκη και μυστηριώδης. Μείνει να δούμε στην συνέχεια τι θα γίνει.
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εξαιρετικός συνδυασμός στίχων-κειμενου! Πάρα πολύ όμορφο δέσιμο! Πολύ ωραία ιστορία. Με την κατάλληλη δόση μυστηρίου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Bello texto y muy complejo, excelente trabajo!!!!
    Un beso guapa.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Once again, sorry I'm late visiting. I've been offline due to my internet provider. I can take the stay at home orders, just not NOT being connected to the internet.

    Not sure which is lovelier, the story or the photo of the lake. Very beautiful both, dear Mia.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλογραμμένη ιστορία σε συνδυασμό με τους στίχους... αναμένω την συνέχεια...Μιας λόγω έλλειψη χρόνου είχα αρκετό καιρό να κάνω επίσκεψη στο σπιτάκι σου,με μια ματιά τις προηγούμενες αναρτήσεις σου, εντυπωσιάστηκα με τα σκουλαρίκια από καπάκια μπύρας! Μπράβο Μία μου, καλή συνέχεια σε ότι κι αν κάνεις! Φιλάκια!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. υπεροχο δρωμενο και υπεροχη συμμετοχη
    να εισαι καλα γλυκια μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Στο σημείο αυτό κορυφώθηκε η δική μου αγωνία για το αν θα καταφέρω να συνεχίσω όταν έρθει η σειρά μου! Έβαλες πολλά στοιχεία για τους επόμενους, μένει να δούμε πώς θα εξελιχθεί. Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή, Μία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ, Αλεξάνδρα μου. Είμαι βέβαιη ότι θα απολαύσουμε και το δικό σου κείμενο. Σε φιλώ.

      Διαγραφή
  16. Διαβάζω και ξαναδιαβάζω από την αρχή όλα τα κεφάλαια και κρατάω σημειώσεις.
    Χάρη στον κορονοιό, έχουμε άπλετο χρόνο να διαθέσουμε στο μυστήριο μυθιστόρημά μας.
    Ωραία η συνέχεια που έδωσες Μαρία μου και περιμένω να δω τί θα γράψει η Μαριάννα γιατί μετά είμαι εγώ.
    Έχω κάνει κάποια πλάνα στο μυαλό μου, αλλά ίσως χρειαστεί να τα αλλάξω.
    Τα τραγούδια που διάλεξες είναι υπέροχα.
    Είναι ένα θέμα κι αυτό που με προβληματίζει.
    Έχει πολλές ανατροπές πάντως κι αγωνία.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά διαδικτυακά και ακίνδυνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ, Ρένα μου. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα γράψεις ένα υπέροχο κείμενο. Σε φιλώ.

      Διαγραφή
  17. Πολύ σασπένς Μαρία μου πραγματικά ένα μυστήριο καλύπτει όλα τα πρόσωπα τις ιστορίας και έχω την εντύπωση όταν τελειώσει θα έχει πολλές ανατροπές..
    Συνδύασες παρα πολύ όμορφα τους στίχους των τραγουδιών με την πλοκή του κειμένου..
    Αναμένουμε την συνέχεια που την νομίζω συναρπαστική..
    Να είσαι καλά και να προσέχεις Μαρία μου..φιλί.. ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ, Ρούλα μου. Καθένας μας βάζει ένα λιθαράκι με τη δική του πένα και η ιστορία μας είναι ήδη υπέροχη. Σε φιλώ.

      Διαγραφή
  18. Πω πω!! Τι γίνεται σ' αυτό το κεφάλαιο, Μία μου!! Βροχή τα στοιχεία που περιμένουν τους επόμενους να τα εξελίξουν και μας γεμίζουν ανυπομονησία για τη συνέχεια!!
    Ωραίο το δέσιμο των αγαπημένων τραγουδιών με το κείμενο, μπράβο!!
    Φιλιά πολλά
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ, Μαρίνα μου. Βρισκόμαστε ήδη στο 6ο κεφάλαιο, συνεπώς η πλοκή αρχίζει να κορυφώνεται. Πολλά φιλιά, φίλη μου.

      Διαγραφή
  19. Υπέροχα τραγούδια "ντύνουν" την θαυμάσια εξέλιξη της ιστορίας που περιγράφεις συγκλονιστικά Mia μου, δίνοντας ταυτόχρονα πολλά στοιχεία στους επόμενους συγγραφείς για να συνεχίσουν και να απαντήσουν σε μία σειρά αναπάντητων ερωτημάτων....Περιμένω με αγωνία. την εξέλιξη της πλοκής.....Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Love to read your comments.
Χαίρομαι να διαβάζω τα σχόλιά σας.