Καλοκαίρι και Λεμονανθός
Αγαπημένες μου φίλες, αγαπημένοι μου φίλοι, σας παραθέτω δύο ποιήματά μου, γραμμένα ειδικά για το (άτυπο) 17ο Συμπόσιο Ποίησης που διοργάνωσε με μεγάλη επιτυχία η Αριστέα. Ελπίζω να σας αρέσουν.
Dear friends, I present you my two poems, written especially for the (informal) 17th Poetry Symposium that Aristea organised with great success. Hope you like them.
Καλοκαίρι
Σ' αναζητούσα στο διάβα των δρόμων
Σ' έψαχνα στα μονοπάτια της σκέψης μου
Σ' ονειρευόμουν στη μοναξιά μου.
Έψαχνα για έναν δικό μου φίλο
Μα παντού αντάμωνα παγωνιά.
Έλεγα δε μπορεί, υπάρχεις.
Ήρθες και απάλειψες το δάκρυ
Δρόσισες το καμένο μου κορμί
Άγγιξες το φθινοπωρινή ψυχή μου.
Το πρόσωπό μου άνθισε ξανά.
Το μπλε μου έγινε κόκκινο.
Καλοκαίρι.
|
Λεμονανθός
Χανόμουν στο κύμα των ματιών σου
Κούρνιαζα στην τρυφερή σου αγκάλη
Τρυγούσα το μπρούσκο των χειλιών σου.
Ήμουν λεμονανθός στο δάσος σου
Μια στάλα απ' τη βροχή σου
Ένα βότσαλο στ' ακρογιάλι σου.
Ήσουν ο φίλος μου ο ένας
Το χρώμα στο δικό μου γκρίζο
Ολάκερος ο μαγικός μου κόσμος.
Τώρα είναι φθινόπωρο η ζωή μου
Η κάμαρά μας αδειανή
Μαράθηκα.
|
Summer
I was looking for you on the road passage
I was looking for you
at the paths of my thought
I was dreaming of you
in my loneliness.
I was looking for a
friend of mine
But everywhere there was
a frost.
I was saying it can’t
be, you exist.
You came and removed
the tear
You drowned my burnt
body
You touched my autumn
soul.
My face flourished
again.
My blue became red.
Summer.
|
Lemon blossom
I was losing in the wave of your eyes
I was croaking into
your tender hug
I was harvesting the wine
of your lips.
I was a lemon blossom
in your forest
A drop of your rain
A pebble in your beach.
You were my friend
one
The color in my gray
All my magic world.
Now my life is autumn
Our room is empty
I withered.
|
Ευχαριστώ όσους ψήφισαν τις συμμετοχές μου και ειδικά την Κική Κωνσταντίνου από το blog ΕΚΦΡΑΣΟΥ που έδωσε 3 βαθμούς στο Καλοκαίρι μου.
Συγχαρητήρια στη νικήτρια Μαρία Κανελλάκη από το blog Απάγκιο για την πρωτιά της στο Συμπόσιο.